Edukację muzyczną rozpoczęła w wieku 7 lat. Na początku ukończyła Szkołę Muzyczną 1 i 2 stopnia w klasie akordeonu. Później ukończyła Pedagogiczny Uniwersytet na Wydziale Muzyczna Sztuka i Socjalna Pedagogika.

W trakcie swojej edukacji śpiewała w różnych chórach szkolnych, żeńskich oraz zespołach wokalnych. Grała również w orkiestrze instrumentów ludowych. Po ukończeniu studiów skupiła się na orkiestrowej i chóralnej dyrygenturze.

Na co dzień pracuje w przedszkolu, gdzie prowadzi zajęcia umuzykalniające. Jej pasją jest gra na ukulele. Z entuzjazmem przedstawia swoim podopiecznym własne pomysły na zabawy muzyczne, co sprawia jej ogromną frajdę.

Na co dzień pracuje z dziećmi jako logopeda. Bardzo lubi swoją pracę, ponieważ nie ma w niej miejsca na nudę.

Z wykształcenia jest logopedą oraz polonistką. Dodatkowo ukończyła szkołę muzyczną I stopnia.

Stara się spędzać dużo czasu z rodziną. Jej pasją jest śpiew, dlatego uważa, że chór to najlepszy sposób spędzania wolnego czasu i jednocześnie terapii muzyką.

Z wykształcenia, zamiłowania i zawodowo zajmuje się słowami i obrazami. Ukończyła dwa kierunki studiów: pierwszy, aby udowodnić innym, że potrafi sobie poradzić i nie jest oderwana od rzeczywistości (Technologia Żywności), a drugi, by robić to, co lubi (Grafika).

Fascynuje ją łączenie słów, obrazów i dźwięków oraz nieskończone możliwości wyrażania i poszukiwania siebie tymi drogami. Szczególnie ceni odnajdywanie piękna, kruchości i delikatności w twórczości innych.

W przeszłości wielką miłością darzyła taniec i grę w siatkówkę. Obecnie większość jej serca zajmuje jej córeczka.

Śpiewanie towarzyszy jej od najmłodszych lat - początkowo występowała na spotkaniach rodzinnych, a od czasów szkolnych śpiewała w różnych chórach, najpierw dziecięcych, a później dużych chórach mieszanych i małych zespołach wokalnych.

W życiu zawodowym rozwija się w branży IT. Po godzinach pracy lubi czytać książki, oglądać kryminały oraz słuchać podcastów związanych z edukacją, neuropsychologią i rozwojem osobistym.

Kocha wędrówki z rodziną po górach oraz leniwe wakacje w ciepłych krajach.

Opis pojawi się wkrótce.

Od dziecka związana z tańcem, jednak dopiero na studiach, dzięki akademickim zespołom ludowym, pokochała również śpiew chóralny. Ukończyła studia na Uniwersytecie Warszawskim.

Na co dzień pracuje w korporacji w branży badań klinicznych, ale nie w fartuchu i przy mikroskopie. Posiada psa w typie TTB o imieniu Eros, który swoją słodyczą skrada większość jej uwagi.

Jej nowo odkryte hobby to malowanie obrazów.

Z wykształcenia i zawodu jest logopedą, na co dzień pracującą z dziećmi. Od niedawna szkoli się również w zakresie manualnej terapii twarzy i masażu kobido.

Śpiew towarzyszył jej od najmłodszych lat. Była dziewczynką, która najlepsze oceny miała jedynie na zajęciach wychowania fizycznego i muzyki, w pozostałych przedmiotach szło jej nieco gorzej.

Hobbistycznie zajmuje się nie tylko śpiewem, ale także tańcem dawnym oraz rekonstrukcją strojów historycznych. Interesuje się kryminologią, kocha górskie, zimowe powietrze i marzy o zamieszkaniu w przyszłości w małym domku wśród zieleni.

Kocha zwierzęta i promuje adopcję ze schronisk. Jest członkiem chóru Sonus Lumine od początku jego istnienia, pełni funkcję członka zarządu i odpowiada za finanse chóru, choć z matematyką u niej krucho. ;)

Na próbach chóru zajmuje się głównie głoszeniem dziwnych komentarzy, które uważa za zabawne.

W dzieciństwie, na pytania "Kim chcesz zostać, jak dorośniesz?", odpowiadała, że piosenkarką. Spędzała długie godziny przed lustrem z dezodorantem służącym za mikrofon i śpiewała wszystko, co tylko przyszło jej do głowy.

W czasie edukacji szkolnej miała wiele pomysłów na siebie, co osłabiło jej kontakt z muzyką. Jednak w trakcie studiów jej zainteresowanie muzyką znów przybrało na sile. Wtedy przez kilka lat śpiewała w chórze mieszanym.

Po ukończeniu studiów zajęła się życiem prywatnym i zawodowym. Jednak tęsknota za śpiewaniem była na tyle silna, że postanowiła do niego wrócić. W ten sposób stała się częścią chóru Sonus Lumine.

Prywatnie jest żoną swojego męża, mamą dwóch córek oraz księgową. Śpiewanie stanowi dla niej odskocznię od codzienności.

Opis pojawi się wkrótce.

Muzyka towarzyszy jej od dziecka. W okresie szkoły podstawowej i gimnazjum tańczyła w zespole folklorystycznym i śpiewała w scholi parafialnej. Od prawie 10 lat śpiewa w chórach.

Z wykształcenia jest chemiczką, obecnie pracuje w branży IT. Jednak swoją przyszłość zawodową chciałaby rozwijać w obszarze wirtualnego wspierania biznesów i przedsiębiorców.

Kiedy nie śpiewa, jest wolontariuszką w Stowarzyszeniu Uszate Serca Warszawy, zajmującym się ratowaniem porzuconych królików. Lubi górskie wędrówki i spędzanie czasu w otoczeniu pięknej natury.

Ukończyła średnią szkołę muzyczną w klasie fortepianu. Z wykształcenia jest tłumaczką, a z zawodu programistką. Lubi próbować nowych rzeczy.

Najwięcej frajdy sprawia jej szperanie w lumpeksach, antykwariatach, na strychach i wystawkach w poszukiwaniu perełek i staroci oraz dawanie drugiego życia niepotrzebnym przedmiotom. Jest zagorzałą wyznawczynią idei zero waste.

Renata ma kilka światów, które musi połączyć w ciągu doby.

Najbardziej lubi świat - Życie, w którym może realizować swoje pasje. Śpiewanie to właśnie życie.

Od dziecka coś robi na scenie, więc za każdym razem, gdy staje przed publicznością, stara się pokazać się jak najlepiej.

Z wykształcenia jest plastykiem i to druga jej pasja, w której się zanurza. Uwielbia poznawać nowych twórców, słuchać o sztuce, oglądać wszystko co jest z nią związane. Szeroko pojętą sztukę, czyli film, teatr, fotografię i muzykę. Sama maluje, jak tylko ma wolne od pozostałych światów. Do świata Życie zalicza jeszcze podróże i pracę nad ciałem.

Kocha ciepłe morze, bezkresne przestrzenie, pachnące żywicą drzewa. Jest szczęśliwa, jak czuje zmęczenie po 10 km biegu lub po sesji jogi. W liceum biegała na 400 m.

I tak jej zostało - biegnie przez światy szybko i intensywnie, wkładając we wszystko co robi całą siebie.

Swoją chóralną przygodę rozpoczęła w szkole muzycznej I stopnia, którą ukończyła w klasie fortepianu. Z pierwszej próby szkolnego chóru pamięta, jak na oczach (czy raczej uszach) kolegów musiała zaśpiewać "Stokrotkę", a dyrygentka "po dwóch nutkach" pokazała palec w dół. W ten sposób, po chwili konsternacji, dowiedziała się, że jest altem.

Nauczyciele w szkole muzycznej widzieli w niej przyszłego muzyka, a rodzice – nauczycielkę języków obcych. Postanowiła więc pójść na politechnikę, gdzie po 7 latach przerwy przypomniała sobie, jak bardzo lubi śpiew zespołowy. W Chórze Akademickim Politechniki Warszawskiej spędziła 10 intensywnych lat.

Po kilku latach przerwy na narodziny dwójki dzieci, odrodziła się jak Feniks z popiołów w chórze Sonus Lumine.

Z wykształcenia jest inżynierem budownictwa. Po studiach przez kilka lat zajmowała się normami budowlanymi oraz nauczaniem konstrukcji betonowych na swojej Alma Mater. Obecnie jej czas zajmuje głównie życie rodzinne.